დედაენის ზეიმი- 2015წ. მაისი

დედაენის   ზეიმი

შემოდის  წითელქუდა(მღერის  წითელქუდას  სიმღერას),  მოსდევს  მგელი

-მოიცადე , წითელქუდა

- არ მცალია, მგელო, პირველ  კლასელები  თურმე  დედაენის  ზეიმს  მართავენ.მეც  იქ უნდა მივიდე.

- დედაენის  ზეიმი?  ხომ  არ  მატყუებ, ჩემი ხომ  არ  გეშინია?  ბებოსთან  მიდიხარ?  გაგაცილებ...

- გმადლობ, მგელო, ჩემი  ბებო  უკვე  გამოჯამრთელდა,  დამირეკა, მეც  იქ  ვიქნები  ზეიმზეო.

- შენც?   კარგი, კარგი, ჩქარა, მგელო, ჩქარა  (ბავშვებს  ეშინიათ)

- ნუ  შეშინდით, მგელი  უკვე  ჩვენი  მეგობარია.  ასეთ  დღეს  განა  მტრობა  შეიძლება.

- ჰო, ასეა, ჩვენ უკვე  მეგობრები  ვართ.

- კარგი, კარგი, თქვენც  შემოგვიერთდით  და ყველამ  ერთად  ვიზეიმოთ  ეს  ლამაზი  დღე

- პატივი  მივაგოთ  და   თაყვანი  ვცეთ  ჩვენს  უძველეს,  უმდიდრეს  და ულამაზეს   ენას,  ქართულ   ანბანს,  ჩვენს  უკვდავ  წიგნს  -  ,,დედაენას“

სიმღერა:     აქ  ჩიტუნა   ხატია და

                     აქ  ხატია  ია,

                     ძლიერ  კარგი  წიგნია  და

                     ,,დედაენა“  ჰქვია.

მისამღერი: სურათები  ვსინჯე,

                      დიდხანს  ,ძლიერ  დიდხანს,

                      უკვე  კითხვა  ვისწავლეთ  და

                      თავად   წავიკითხავთ

                      ცოტას  რომ  წამოვიზრდებით

                      ბევრსაც   წავიკითხავთ,

                      მთელი  ქვეყნის  ამბავი

                      წიგნმა  უნდა   გვითხრას.

მისამღერი:

-ერთი  წელი  გავიდა  მას   შემდეგ, როცა  პირველად   შემოვაღეთ   სკოლის   კარები   და 

ფრთაკრიალა  მერხებს   მივუსხედით.

-ახლა  გაზაფხულია , მიიწურა  სასწ. წელი და  საზაფხულო  არდადეგები  იწყება.

- ბევრი  რამ  შევისწავლეთ  და  გავიგეთ  მასწავლებლის  დახმარებით  და  ახლა  ვიცით, რომ

- ენა , რომლითაც  ჩვენ  ვსაუბრობთ  მშობლიური   ქართულია.

- რომ  დედამიწაზე  მრავალი  ხალხი  ცხოვრობს, ენაც  მრავალია. ეს  ენებია:

- ქართული,  სომხური, რუსული, ინგლისური  ფრანგული,  გერმანული,  ბერძნული, ებრაული  და სხვა.

- ქართული  ჩვენი   მშობლიური ენაა.

- აპრილს  უყვარს   ია  ლურჯი,

  მაისს-  წვიმა  ანკარა,

  კლდეს  - მდინარის   შეძახილი,

  ჯეჯილს -  წყარო  ანკარა.

ჭალას- სტვენა  ბულბულისა

ტყის  შრიალში  ჩართული,

მე  ყველაფერს  მირჩევნია

ჩემი  ტკბილი   ქართული.

-მშობლიურ  ენას  სხვანაირად   დედაენა   ჰქვია.

- დედაენა   გმირობის  და   ვაჟკაცობის   დიდი  ენა,

  ხან  ჩუხჩუხი  მთის   ნაკადის, ხან  ბულბულის  ნაზი  სტვენა.

-საქართველოს   მთებში   გაგაჩინა  ზენამ,

 ხმათა  ხავერდების   და  ღმერთების   ენავ.

-შვილი  პირველად  ყველაფერს  დედას  ეკითხება,  დედაც  ალერსით  უხსნის:

- შემოგევლოს  დედა,  მიწაა   ეს,  შვილო!

- შემოგევლოს   დედა,  ბუდეა  ეს, შვილო!

- შემოგევლოს   დედა,  ქალაქია  ეს  , შვილო!

- და  ასე   იბადებოდა  ეს  მშვენიერი  სიტყვები:

- დედამიწა, დედაბუნება, დედასამშობლო, დედაქალაქი, დედაბოძი,  დედაეკლესია, დედაშვილობა, დედისერთა....

- დედაენა (ერთად-ზემოთ  სწევენ  ,,დედაენას“)

- ეს  წიგნი  ერის   ბურჯია,

ხარობენ  მამა-პაპანი,

ხარმა თქვა: მეც  შიგ  ჩამდენეთ,

ერის  მეც  ვზიდო   ჭაპანი.

მოფრინდა  შავი  მერცხალი,

ჭიკჭკით , ყელმოღერებით

და  წიგნში  როგორც   ბუდეში,

ჩაფრინდა  იის   ღერები

-აი  ია, აი, შენი  ,,დედაენა“

აკვნიდანვე  რომ  გვაჩუქა   მზე  და  რწმენა,

აი  ია - საოცრების  დასაწყისი,

საუკუნეს   რომ  ანათებს   ძალა  მისი.

სიმღერა:  ,,ია“ (რა  ყვავილს   ვგავარ  თუ  იცით......)

 -დედაენა  ერთია, დედაენა  ღმერთია,

დედასავით  ტკბილია, დედასავით  თბილია,

დედაენის  შვილია- რუსთაველი, ილია,

ტატო , გალაქტიონი  მისი  გამოზრდილია.

დედაენის   წყალობით   ცოდნის   გზა   გახსნილია,

დედაენა  მშობელი- დედასავით  ტკბილია.

-,,დედაენას“  ისწავლი- ენა   დაგიშაქრდება,

თურმე   ცოდნის   ლამპარი  არასოდეს  ჩაქრება.

-,,დედაენა“ -სიბრძნის   წიგნი, მოჩუხჩუხე   ცხრა   წყარო,

აი  ია, აი  თითი, აი  მთელი  სამყარო!

-ჩვენი  წიგნი, ჩვენი  დედა,

ჩვენი  ენა  ქართული,

ოქროსხმიან  სიმებად

გულში  ამოხლართული.

-(ერთად) იდიდე,წიგნო,  იდიდე,

ქართული  სიტყვის  ლაზათო,

ღმერთი  თუ არა  ღმერთკაცი

იქნებ  კვლავ  ბევრი  გაზარდო.

ცეკვა- ,,ნარნარი“

-ბავშვებო, ბავშვებო,  მოდით  ბიჭები  და გოგონები  ერთმანეთს  შევეჯიბროთ   საუკეთესო  ლექსების  თქმაში, ცეკვაში,  სიმღერასა  და გამოცანებში.

- ჭამაშიც?

- შენ სულ  რა   ჭამა   გელანდება

- მაშ , დავიწყოთ  გამოცანებით (იყოფიან  ორ  ჯგუფად: ბიჭები  და  გოგონები)

- ჩვენ  ვიწყებთ

- კარგი, კარგი  თქვენ  დაიწყეთ, გოგონები  ხართ  და  დაგითმობთ, იმიტომ  რომ  ჩვენ   ჯენტმენები   ვართ.

- ეს  ფრინველი  თავის  სახელს  ხიდან  თვითონ   ჩამოგძახებს  (გუგული)

- ტყავი  ფასობს   ხორცი  არა, ქათმებს  დასდევს   წარამარა (მელია)

- პირზე   ხორთუმი, კუდზე  მარაო, გაფხორილია  წარა- მარაო (ინდაური)

- დახტის   ალთა- ბალთას, მუცელზე  აქვს   ჩანთა  (კენგურუ)

-  ახლა  ცეკვა  გავაჩაღოთ

ცეკვა - ,,ოსური“

-ახლა  ლექსებში  შევეჯიბროთ

- მაღლა  მთაზე  ,,ქართლის   დედა“

ნათლის  სვეტად  აღმართულა,

მიყვარს  ჩემი  საქართველო,

საქართველო  თვალხატულა.

ღრუბლის  ქულა, ბამბის  ქულა

მზის  სხივებით  გაფანტულა,

ლექსები  და  სიმღერები

მოსჩქეფს  ათას  ნაკადულად.

-გვიყვარს  როგორც  იავნანა, როგორც  ტკბილი  ზღაპარი,

საქართველოს   ცა  და მიწა, საქართველოს  მთა-ბარი.

იგი  ქვეყნის  თვალი  არის, ზურმუხტ- ლალი  ჰფენია,

ალაგ - წითელ, ალაგ -ყვითელ, ალაგ- ალისფერია.

-ჩემი  სამშობლო  მაღალია, სხვისია  ვრცელი!

უფალთან  ახლოს  ამიტომაც  უფროა  ჩემი.

-ქართული - მარტო  ენაა?  ქართული - ქართველთ  რწმენაა,

ღმერთია, ბედისწერაა,  ზღვა  როა, იმოდენაა.

-ენა  ქართული   დედაა  ჩვენი.

- ენა  ქართული   ძალაა  ჩვენი,

- ენა  ქართული-  სისხლი  და ხორცი   ქართველი  კაცის,

-  ენა  ქართული- შემონახული  ცეცხლით  და  შანთით.

-  ენა  ქართული-  მოვლენილი  მადლი  ზეცისა.

- ენა  ქართული-  საამო   და  საგალობელი

- ბავშვებო,  ჩვენ  ყველანი  გამარჯვებულები  ვართ

- იმიტომ , რომ ჩვენ  ასე  შევიყვარეთ  ერთმანეთი

- იმიტომ, რომ ჩვენ  შევიყვარეთ  ,,დედაენა“

- იმიტომ,  რომ  ჩვენ  ქართველები  ვართ

- იმიტომ , რომ  უფალი   ჩვენთანაა

-  სადაც  ჩვენა   ვართ  ბავშვები,  ყველგან  ლხინი  და რთველია,

ქვეყნად  რაც  კარგი  არსებობს, ჩვენია, მხოლოდ  ჩვენია. (ერთად)

ცისარტყელებმა   შვიდფერად  რომ  მოგვიქარგეს  მთა-ბარი,

ყველა  ლამაზი  სიმღერა, ყველა  ლამაზი  ზღაპარი.

ცხრათვალა  მზისა  და მთვარის  ნათელი  რასაც   ჰფენია,

მაგ  თვალთა  შუქით  გამთბარი  ჩვენია,  მხოლოდ  ჩვენია (ერთად)

სიმღერა : ,,თუ, თუ, თუ...“         (ბუშტები,   ბუშტები,  ბუშტებიიიიიიი.................)